Onderzoek toont aan dat gepest worden tot allerlei emotionele en lichamelijke klachten kan leiden, zoals hoofdpijn, angst en depressie, en in extreme gevallen zelfs tot zelfmoord (Van Vugt, 2014). Echter, pesten heeft niet alleen gevolgen voor het slachtoffer. Ook de pester zelf, andere betrokkenen en omstanders blijken op langere termijn gevolgen te ondervinden. In veel gevallen blijkt dat pestkoppen hun eigen problemen proberen te overschreeuwen met hun daden, als gevolg van gebrek aan sociale vaardigheden (Hoeven & De Vos - van der Hoeven, 2001). Door deze gedragsproblemen kunnen zij later ook in de problemen komen, wanneer dit niet meer wordt geaccepteerd (Olweus, 1977). Hierdoor hebben pesters op latere leeftijd significant meer met criminaliteit te maken dan niet-pesters (Olweus, 1987). Slachtoffers van pesten hebben op latere leeftijd nog altijd een relatief laag zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen en hebben bovendien moeite met het aangaan van relaties en andere betrokken kunnen kampen met schuldgevoelens (Van Stigt, 2014).